نقش سیستم های مختلف مهاربندی در مقاوم سازی سازه های فولادی

آشناترین و مرسومترین سیستم مهاربندی در سازه های فولادی، مهاربند ضربدری هم مرکزCBFمی‌باشد که با وجود سختی مناسب از لحاظ شکل پذیری و جذب انرژی، عملکرد عمدتأ ضعیفی دارد. از سوی دیگر قاب‌های خمشیMRF با وجود شکل پذیری بسیار بالا، از نظر سختی و کنترل تغییر مکان، به هیچ وجه رفتار مناسبی ندارند. سیستمهایی که بر هر دو مشکل فوق غلبه می کنند، به دو طیف عمده سیستمهای مهاربندی خارج از  EBF مرکز و سیستم مهاربندی زانوییKBF تقسیم می شوند. سیستمEBF علی رغم شکل پذیری بسیار عالی،سختی نسبتاً مناسب و تسهیلاتی که به لحاظ ایجاد بازشوها در فرم و نمای معماری ایجاد می کند، به دلیل مشکل ترمیم تیر پیوند Link پس از یک زلزله شدید و مشکلات طرح و اجرای خود پیوند، نقطه ضعفهایی هم دارد. اما در سیستمKBF المان مستهلک کننده انرژی، عضو زانویی است که مانند یک فیوز شکل پذیری عمل می کند و تشکیل مفاصل پلاستیک محدود به آن است. عضوی که تعویض آن )جهت بهره برداری مجدد از سازه)، پس از یک زلزله شدید، سهل تر و عملی تر خواهد بود.

در این تحقیق، ضمن یک بررسی همه جانبه روی سیستمهای مختلف مهار بندی و بیان نقاط ضعف و قوت هر یک توجهی خاص به سیستم مهار بندی زانویی و خصوصیات عالی و ممتاز این سیستم، خواهیم داشت.