زمین کردن سیستم قدرت

پایان نامه کارشناسی برق در مورد زمین کردن سیستم قدرت

۱۲۲صفحه ورد.

بین سالهای ۱۸۸۰ تا ۱۸۹۲ خطوط انتقال و توزیع برق بدون اینکه نقطه نوترال یا نول زمین شده داشته باشند احداث می شدند و هیچ نقطه ای از شبکه و تجهیزات ارت نمیشدند و اساسآ مفهومی به نام ارت وجود نداشت. مشکلات برق گرفتگی و آتش سوزی در منازل و اماکن عمومی و صنعتی وجود داشت بدون اینکه فیوزهای حفاظتی نصب شده در شبکه عیوب راتشخیص بدهند . مشکلات ادارات بیمه جهت جبران خسارت بیشتر و بیشتر میشد و به طور موازی تحقیقاتی جهت کاهش این خطرات به عمل میآمد. در سال ۱۹۲۴ انجمن مهندسان برق (IEE) در انگلستان اتصال بدنه فلزی وسائل برقی به زمین یا همان ارت کردن را اجباری نمود هر چند اینکار ساده نبود و مشکلات فراوانی داشت. در سال ۱۹۲۳ فرانسه نیز در استانداردهای ملی کشورش ارت کردن بدنه تجهیزات برقی را الزامی نمود. در سال ۱۹۲۷ فرانسه بحث ارت کردن نقطه نول ترانسفورماتورها را نیز تصویب نمود. در سال ۱۹۳۵ استانداردهای جامع حفاظت اشخاص و تجهیزات تدوین و اجرائی شد و از آن سالها به بعد ارتینگ همگانی شد.

زمین کردن سیستم قدرت :

تأسیسات الکتریکی به علت چندین دلیل فنی و ایمنی باید به زمین وصل شده باشند . اتصال به زمین سیستم های قدرت با دقت سازه های فلزی( هادی ها) در درون زمینی و اتصال الکتریکی این هادی ها به نول سیستم قدرت ایجاد می شود .در این روش امپدانس کوچکی بین نول سیستم قدرت و خاک رسانا ایجاد می گردد و باعث می شود که ولتاژ نول نسبت به زمینی در تمام شرایط کم باشد. اتصال به زمینی به چند دلیل ضروری است:

• ۱- برای اطمینان مار دستگاه های الکتریکی
• ۲- برای ایجاد ایمنی در هنگام کار عادی و یا اتصال کوتاه
• ۳- برای تثبیت ولتاژ در حالت های گذرا
• ۴- برای از بین بردن ضربه های رعد و برق

انواع زمین کردن:

• • زمین کردن حفاظتی
• • زمین کردن الکتریکی

برای دانلود فایل اینجا کلیک کنید